05/07/2023  door Nele Vannobel

Na maanden van analyse, ontwikkeling en testen, was het eindelijk zover. In de vroege ochtend van 9 mei stapten we met ons registratiesysteem over naar een nieuwe provider: we ruilden Janrain/Akamai in voor OneWelcome (= Thales Group).

En vroeg was in dit geval echt wel vroeg. Of zo voelde het toch aan voor ons. Na slechts enkele uurtjes slaap, of bij sommigen zelfs geen slaap, verzamelden we om 2u ’s nachts bij onze bureaus in de IT-afdeling. De nodige hoeveelheid koffie zorgde ervoor dat we deze speciale werkdag konden starten. Die eerste uren hadden iets bijzonders: de donkerte van de nacht, enkel het licht dat in onze afdeling brandde, de stilte op de bureaus en in de gangen. Alleen het getokkel op de toetsenborden was hoorbaar.

We hadden allen wel een portie gezonde stress: aangezien ons registratiesysteem verweven zit in heel wat van onze interne systemen en toepassingen (denk maar aan de redactionele websites, de Mijn Magazines-app en website, de e-commerceplatformen, enz.) was het spannend afwachten of alles wel goed zou verlopen. Al snel doken dan ook tijdens de eerste uren en dagen de belangrijkste bugs en pijnpunten op. Wat kon, losten we zo snel mogelijk intern of met behulp van OneWelcome op. Andere zaken werden verder opgepikt in de hypercare-periode. Deze nam jammer genoeg meer tijd in beslag dan initieel verwacht, maar ondertussen zijn we op het punt gekomen dat het registratiesysteem terug stabiel is.

En zo’n lange werknacht? Die willen we zeker nog eens overdoen voor de overstap van de Nederlandse titels van Baarn en Amsterdam naar OneWelcome!

 01/12/2022  door Nele Vannobel

Vorige week dinsdag zijn we officieel gestart aan onze 200ste sprint!
200 sprints of ongeveer 8 jaar geleden zijn we binnen ons content sites team beginnen werken volgens het scrum-principe. Dit is een Agile-manier van werken die ervoor zorgt dat projecten binnen een team op een vlotte manier worden opgeleverd tijdens een vooraf gedefinieerde tijdspanne. In ons geval duurt een sprint telkens 2 weken.
Doorheen de jaren hebben we het sprint-principe naar onze hand gezet door het aan te passen naar onze bedrijfseigen noden en wensen. Zo splitsten we 2 jaar terug het team op in een extra WordPress-team, een Mijn Magazines-team en een CIAM-team, zodat de verschillende teams specifiek zich konden focussen op een bepaald project.

De overkoepelende meetings, zoals de dagelijkse stand-up om 9u30 en de sprint retrospective (da’s een reflecterende meeting op het einde van de sprint) houden we wel nog gemeenschappelijk. Op die manier blijven de verschillende teams voldoende voeling hebben met de andere projecten.

De teamleden zijn doorheen de jaren ook onderling af en toe van team verwisseld, zodat ze op het juiste moment op het juiste project konden worden ingezet. Die flexibiliteit is dan ook een groot voordeel van de scrum-werking.

Benieuwd of we op het einde van deze 200ste sprint getrakteerd zullen worden op iets lekker… Bij onze 100ste sprint was dit alleszins het geval 😊.
En nu, op naar de volgende 200 sprints!

 16/09/2022  door Nele Vannobel

Op donderdag 1 september mocht ons zoontje voor het eerst naar school!

Gewapend met een mooie schooltas vol lekker fruit en koekjes én met nieuwe schoentjes aan, stapte hij die donderdag dapper de schoolpoort binnen. Om al even snel terug te keren op zijn stappen en met een betraand gezichtje nog een extra zoen te komen vragen als afscheid. Daarna maakte ik me snel uit de voeten. De juf had vooraf gezegd dat we het afscheid best zo kort mogelijk houden. En gelijk heeft ze wel. Zowel voor mijn zoontje als voor mezelf is dat de beste manier om het niet lastiger te maken dan nodig…

Ook op werkvlak voelt begin september altijd aan als een nieuwe start. Het zomerverlof zit er op, de batterijen zijn terug opgeladen en een mooie nazomer zorgt voor een vlotte overgang. Zonder traantjes, maar met een brede glimlach en veel goesting om van start te gaan met de projecten die in het najaar moeten geanalyseerd of opgeleverd worden.

Daarnaast is het ook een blij terugzien op kantoor met de collega’s. Sommige heb je enkele weken of zelfs een maand niet gezien, omdat verlofperiodes samenvielen of op elkaar aansloten. En er zijn veel jarigen bij ons op de afdeling in september, waaronder die van mezelf, en dat zorgt ervoor dat er regelmatig lekkere koekjes of snoepjes aanwezig zijn op de kantoordagen.

Zelf had ik me op de eerste schooldag getrakteerd op een verlofdagje. Niet dat ik veel speciale dingen heb gedaan… ik was vooral aan het aftellen naar het moment dat ik mijn zoontje terug mocht gaan oppikken aan de schoolpoort. En tot onze grote verbazing en opluchting kwam hij moe, maar duidelijk heel tevreden op me afgelopen! Hij heeft zijn start duidelijk niet gemist!

En ons team ook niet, want ondertussen hebben we al de nieuwe Sportmagazine-website op WordPress gelanceerd!

 30/05/2022  door Nele Vannobel

Op maandag 2 mei was het eindelijk zover. Na maanden van analyse, ontwikkeling, testen en set-up werden de nieuwe websites van Knack, LeVif, Knack Weekend, LeVif Weekend, Knack Focus en LeVif Focus op WordPress gelanceerd!

Zo’n ‘big bang’ vraagt natuurlijk om een extra inspanning, dus trokken we die dag met een aantal Product Owners (PO’s) en ontwikkelaars al vroeg – om 4u30 – in de ochtend naar Evere. Ook 2 Nederlandse ontwikkelaars waarmee we samenwerken, waren speciaal voor de gelegenheid de avond ervoor al afgezakt naar België.

Na een laatste testronde om de pre-productieomgeving door de redacties en door de PO’s om 6u, was het rond 7u eindelijk zover: de ‘GO’ button kon worden ingedrukt! Driewerf hoera, de nieuwe sites stonden er!

Nu kwam het spannendste moment: hoeveel vragen zouden er komen van de redacties? Zouden er zaken op de site fout gaan? Zouden de nieuwsbrieven nog goed uitgestuurd kunnen worden? Hopelijk was er geen rollback nodig?

Gelukkig werd al snel duidelijk dat er geen grote issues naar boven kwamen. De kleinere vragen die er van de redacties kwamen, konden snel oplossen of laten bekijken door een ontwikkelaar.

Ondertussen zijn we enkele weken verder en is de nazorg al heel wat minder. Dat zorgt ervoor dat we ons kunnen focussen op de volgende sites die gemigreerd moeten worden naar WordPress: Sportmagazine en Trends. Gewapend met een flink pak ervaring uit het verleden, hebben we het project met veel enthousiasme omarmd en kijken we uit naar de volgende vroege afspraak. Koffiekoeken zijn altijd welkom!

 26/01/2022  door Nele Vannobel

Terrible two

Onlangs vierden we de tweede verjaardag van ons zoontje! Twee jaar al! Wat is de tijd voorbij gevlogen! Zijn eerste lachje, zijn eerste stapjes, zijn eerste woordjes… zoveel veranderingen op korte tijd en allemaal mijlpalen om te koesteren. Het was ook een periode waarin we ons moesten aanpassen en ons nieuwe dingen eigen moesten maken. En ons huis peuterveilig maken. Wat is ons leven in die twee jaar veranderd!
Maar het leven is natuurlijk van iedereen de voorbije twee jaar veranderd. Al lag dat niet aan onze zoon… De pandemie heeft er immers voor gezorgd dat we allemaal anders zijn gaan leven. Er kwam iets nieuws in ons leven waardoor we onze dagelijkse routines plots volledig moesten herzien: thuiswerken met kinderen die niet naar school gingen en plots een deel van onze kantooromgeving werden. Een koffie aan de automaat werd daarbij een trip naar de keuken en de korte update over de laatste nieuwtjes met collega’s werd een opfrissing van de tafels van vermenigvuldiging. De levenslijn met de werkvloer werd er een van zoommeetings en chatsessies.
Ondertussen zijn we met de tweede verjaardag van de pandemie ook beland in de periode van “ik ben twee en ik zeg nee”. Anders dan bij de gemiddelde peuter is dat iets minder geworden voor Covid-19. De maatregelen zijn inderdaad wat soepeler geworden, al leek het venijn met de omikronvariant wel in de staart te zitten. De meesten zijn al een vaccinprik verder, maar thuiswerken is wel nog steeds de norm. Quarantaines zorgen er bovendien voor dat zo’n huisarrest recent eerder regel dan uitzondering wordt. En dat heeft ongetwijfeld een impact op de organisatie, maar ondertussen jongleren we gelukkig met zoom en andere digitale hulpmiddelen om naar best vermogen alle ballen, professioneel en privé, in de lucht te houden.

Al is het natuurlijk niet altijd een sinecure. Wie niet kan rekenen op de hulp van bijvoorbeeld grootouders heeft meer dan twee handen en twee voeten nodig om die ballen in de lucht te houden. Hoe leg je een kindje van bijvoorbeeld 4 jaar uit dat het stil moet zijn terwijl je een belangrijke call hebt? Of hoe kan je het een hele werkdag bezig houden, zonder dat je continu moet helpen meespelen?
Sowieso snakken we allemaal naar wat normaliteit. Geen nieuwe, maar echte. Een derde kaars uitblazen op de coronataart is dus hopelijk niet nodig. Tegen dan gaat onze kleine kapoen wel al naar de klas en wacht ook hem wel een nieuw normaal. En dat wordt weer even wennen. Voor hem, maar ook voor ons. Maar corona heeft ons gelukkig wel geleerd hoe om te gaan met verandering. De silver lining, weet je wel…

 01/11/2021  door Nele Vannobel

Een deugddoende reminder

Op de eerste zondag van oktober vond opnieuw de Open Bedrijvendag plaats. Ook in Roeselare en uiteraard ook bij Roularta. Als werknemer mochten we daarbij op vrijdagavond al komen ‘proefdraaien’. De rondleiding startte bij de redactie van KW waar we hartelijk ontvangen werden met een glaasje bubbels en lekkere hapjes. Na een passage door de P&O-zaal (mijn vertrouwde werkstek) en de Prepress, kwamen we terecht in het kloppende hart van het bedrijf: de drukkerij.

Blij dat ik erbij was. Het was niet mijn eerste rondleiding in het bedrijf en ook niet mijn eerste bezoek aan de drukkerij. Maar toch blijf ik de werking ervan telkens weer indrukwekkend vinden. En ik had bovendien geluk: in mijn groep zat een collega die de drukkerij van binnen en van buiten kent. We kregen daardoor veel interessante weetjes te horen en zaten figuurlijk op de eerste rij. Waar het hart van vol is….

Na afloop besefte ik eens te meer wat voor een mooi gediversifieerd bedrijf Roularta is. Het was een deugddoende reminder van wat er allemaal gebeurt naast de bits en de bytes waar ik dagelijks samen met mijn collega’s mee bezig zijn. En als groep zetten we finaal toch een product in de markt waarvan onze lezers, op welke manier dan ook, van kunnen smullen.

En smullen deden wij trouwens ook op het einde van de rondleiding, waar een ijskar ons buiten stond op te wachten. Het werd een lekkere afsluiter. Eén die smaakte naar meer!

 27/09/2021  door Nele Vannobel

‘Terug-naar-school’-gevoel

Een ‘terug-naar-school’-gevoel overmande me enkele weken geleden toen ik vernam dat we vanaf september terug drie dagen per week op kantoor mogen gaan werken. Niet dat ik al wakker lig over welke kleren ik straks zal aantrekken op de ‘eerste terug-naar-kantoor-werkdag’, of dat ik spontaan naar de dichtstbijzijnde winkel snelde om een nieuwe computertas te gaan kopen.
Maar toch, na ongeveer 9 maanden van continu thuiswerken kriebelt het om terug naar kantoor te mogen gaan, terug naar een weer ‘normaler’ leven. Terug de collega’s in levende lijve zien. Benieuwd of ze veel veranderd zullen zijn. De coronakilo’s, weet je wel .
En eindelijk ook weer meer beweging! Want thuis ben je toch wel snel rond: van de ontbijttafel naar de livingtafel en terug… Laat die trappen dus maar weer komen. Onze conditie is er nu al dankbaar voor.

Waar is de tijd dat we meetings hadden in een vergaderzaal, met z’n allen samen rond eenzelfde tafel. Het lijkt al een eeuwigheid geleden. Dat wordt wel terug even wennen, vooral als je ondertussen gewoon bent geworden aan de stilte op de werkvloer thuis. Door het thuiswerk hebben we echter ook mogen ondervinden dat het functionele geroezemoes een grote meerwaarde kan betekenen. Want op die manier vang je soms wel sneller dingen op. En af en toe even een babbeltje tussendoor met de collega’s is toch ook wel leuk meegenomen.
Rest er me dan nog één vraag: welk koekje neem ik mee op de eerste terug-naar-de kantoor-werkdag ? Maar misschien moet ik me daar het hoofd niet over te breken: we hebben immers nog een grote achterstand weg te werken qua verjaardagstraktaties. Misschien kunnen we met de collega’s een planning uitwerken zodat er elke dag wel iets lekkers te knabbelen valt.

Die coronakilo’s zullen dan misschien toch een blijvertje worden, maar dat nemen we er graag bij…

 30/04/2021  door Nele Vannobel

Spreken voor publiek 2.0

Enkele weken geleden kreeg ik de vraag om tijdens de volgende P&O-teammeeting een presentatie te geven over de migratie van de KW-website naar WordPress. Een leuke uitdaging, want op die manier kon ik het project, waar we vorig jaar toch enkele maanden intens op gewerkt hadden, even in de ‘spotlights’ zetten bij de collega’s en meteen ook de teamleden bedanken voor de geleverde inspanningen.
Toch bezorgde het me ook wel wat gezonde stress. Voor een groot publiek spreken is immers niet onmiddellijk iets wat ik vaak moet doen. En dus probeerde ik me de tips die ik kreeg tijdens de opleiding ‘Spreken voor publiek’ voor de geest te halen.

Al snel werd me echter duidelijk dat een presentatie geven via Zoom toch net iets anders is dan voor een live-publiek. Tips zoals oogcontact maken, of kijken naar de mimiek van je publiek is niet eenvoudig in een Zoom-sessie met 60 collega’s waarbij de meeste hun camera hebben uitgeschakeld om de sessie niet al te zwaar te belasten.

Maar gelukkig zaten in de opleiding nog meer interessante tips: een logische structuur, een duidelijke Powerpoint met niet teveel inhoud op 1 slide,….En aangezien beelden sneller opvallen dan tekst alleen, zorgen enkele sterke visuele elementen voor wat afwisseling.

Mijn presentatie zou ook halfweg even onderbroken worden door een collega die 1 onderwerp meer in detail zou toelichten, wat voor extra dynamiek zou zorgen.
Wat vanzelfsprekend ook onmisbaar en waardevol is, is input van collega’s die de presentatie vooraf al eens kunnen doornemen en feedback geven.

Afgaand op de reacties die ik achteraf kreeg van enkele collega’s is de presentatie uiteindelijk goed verlopen. Maar wie weet, kan binnenkort misschien ook een opleiding ‘Spreken voor een online publiek’ georganiseerd worden. Ik zou me alvast zeker inschrijven!

 13/01/2021  door Nele Vannobel

2020, wat een jaar!

Voor veel mensen is 2020 waarschijnlijk een jaar om snel te vergeten.

Zelf kijk ik er echter toch met een tevreden glimlach op terug. Op privévlak kon het jaar eigenlijk sowieso al niet stuk door de geboorte van ons zoontje in januari. Maar ook op werkvlak bracht het jaar tal van mooie verrassingen. Begin september werd de Digital Hub, de afdeling waarin ik werkte als Product Owner (PO), samengevoegd met onze IT-afdeling wat resulteerde in een nieuwe afdeling: P&O (Project & Ontwikkeling). De bedoeling is om binnen de P&O nieuwe initiatieven, afkomstig van andere afdelingen binnen Roularta, op een succesvolle manier te gaan ontwikkelen en implementeren.

Binnen de P&O werden in het najaar een aantal aparte scrumteams opgericht die onafhankelijk, maar volgens dezelfde methodiek, werken. Op die manier kan iemand, indien nodig, vlot van team veranderen.

Maar wat bezorgde me dan die glimlach, zie ik je denken. Wel, sinds begin november werd mijn takenpakket uitgebreid: naast PO binnen het WordPress migratie-team, werd ik Scrum Master van het content sites-team. Na jaren als PO te hebben gewerkt, krijg ik nu de kans om ook de skills van Scrum Master onder de knie te krijgen. Een mooie verrijking van mijn job en een welkome afwisseling ervan. In het begin was het even zoeken, mede doordat, net op hetzelfde moment, de nieuwe KW-site op WordPress in de steigers stond en bijna klaar was voor lancering, wat voor de nodige drukte zorgde. Maar ondertussen begin ik al aardig mijn weg te vinden in het Scrum Master-schap en kijk ik er naar uit om in 2021 mijn competenties erin nog verder te ontplooien.

Ik kijk dus hoopvol uit naar wat 2021 ons zal te bieden hebben! Het eerste deel van het jaar wordt waarschijnlijk nog een doorslagje van 2020, maar hopelijk kunnen we vanaf de tweede helft van het jaar terug naar een ‘normaler’ leven, waarbij we elkaar ook terug fysiek op de werkvloer kunnen ontmoeten! Ik kijk er alvast naar uit!

 30/09/2020  door Nele Vannobel

Zoom, zoom, zoom… Wat zouden we nu zonder jou doen?

Toen ik halfweg april de draad opnieuw oppikte na mijn moederschapsrust, werd ik op mijn eerste Zoom-meeting verwelkomd. Wist ik toen veel dat ik, net als mijn collega’s die het ondertussen al gewoon waren, in een nieuw tijdperk stapte.

Al snel kreeg ik een uitnodiging voor een korte, dagelijkse ochtendmeeting met mijn dichtste collega’s. Op deze meeting kan iedereen de status van lopende projecten meedelen en eventueel blokkerende punten aankaarten. Een ideale meeting voor mij dus om terug mee te zijn!

Ook de meetings met ons scrum-team waren vlotjes omgetoverd van fysieke naar digitale meetings. Bij de backlog refinement, waarbij stories of projecten toegelicht worden, of tijdens de sprint review, kan je gemakkelijk (nu ja, soms toch , je scherm delen met de collega’s. En ook de sprint retrospectief, waarbij we traditioneel onze opmerkingen op Post-its schrijven en erop stemmen, werd vervangen door een waardig alternatief in Google Docs.

Het was even wennen om vanuit mijn woonkamer binnen te gluren in de privé-werkomgeving van mijn collega’s, maar ondertussen ken ik al goed iedereen zijn werkstek. Al zorgen sommige collega’s af en toe nog eens voor een nieuw decor, soms zelfs tijdens een meeting, wat voor de nodige hilariteit zorgt. Net zoals we ook al eens werkmannen zien passeren op de achtergrond om ze daarna ook effectief aan het werk te horen.

En ik vermoed dat iedereen wel al eens vergeten is zijn micro terug te activeren wanneer hij of zij net aan het woord is. Waardoor de anderen je als een vis zien babbelen in beeld. Of misschien dacht je ook al eens dat je micro uitgeschakeld stond wanneer een huisgenoot even iets kwam zeggen, maar dat dat net niet het geval bleek te zijn. Gênante momenten loeren dus ook in een virtuele wereld snel om de hoek.

Er zijn nog meer gelijkenissen met fysieke meetings. Zoals collega’s die te laat komen, of die in een verkeerde “vergaderzaal” zitten, of meetings die uitlopen waardoor je plots ongewild binnendringt in een andere meeting.

Je ziet het, alles went. En al bij al is het een heel goeie oplossing om op een veilige manier de afstand tussen de collega’s kleiner te maken zodat ons werk toch ongehinderd kan worden verder gezet. En af en toe een vrolijke babykreet of een verstrooid gezinslid in beeld kan, in de meeste gevallen, voor die extra kruiding zorgen en de band tussen de collega’s verder versterken.

 30/04/2020  door Nele Vannobel

Zwangerschapslockdown

Toen op 13 maart de ‘lock-down’ werd afgekondigd, zat ik eigenlijk al enkele weken in quarantaine. Met een baby’tje van enkele weken oud, dat regelmatig een hongertje heeft en nog heel veel dutjes doet, blijf je sowieso liever ‘in je kot’. Eens de nieuwigheid had plaatsgemaakt voor wat meer routine was het tijd om uit het coconnetje te breken, maar daar heeft corona anders over beslist. Ons veilig nestje kreeg plots een andere betekenis. Gelukkig was Moeder Natuur ons allemaal gunstig gezind en zorgde ze voor enkele zonnige weken, waardoor we de zorgvuldig uitgekozen kinderwagen volop konden inzetten tijdens een wandeling naar de bakker, beenhouwer of kruidenier. Of gewoon, om eens de beentjes te strekken en wat zon mee te pikken in de buurt.

Thuis had ik overdag onverwacht ook meer gezelschap. Mijn man moest al snel thuis te werken en ook de oudere kinderen ruilden noodgedwongen de schoolbank in klas voor de zitbank in de living. Gezellig met z’n allen. Leven in de brouwerij. En enkele extra handen om Viktor te animeren en te soigneren. Extra volk in huis betekende dat ik tussen twee borstvoedingen door ook mijn koksmuts mocht aantrekken, gelukkig met de hulp van een aan huis geleverde maaltijdbox. Mama’s little helper.

Ondertussen ben ik ook terug aan de slag en zag ik mijn zwangerschapsverlof overgaan in thuiswerken. Net als veel collega’s moest ik op zoek gaan naar de beste plaats om mijn thuisbureau in te richten. Het was even wennen, maar de zoom-meetings en ons Slack-kanaal verkleinen de huidige fysieke afstand met m’n collega’s. Mijn projecten werden goed opgevolgd door mijn collega’s tijdens mijn afwezigheid, waardoor ik ook op dat vlak ook vlot de draad terug kon oppikken. Dat mijn zoontje voorlopig nog niet naar de crèche hoeft is misschien wel een extra belasting, maar tegelijk is het bijzonder leuk dat we nog wat meer van hem kunnen genieten!

Every cloud has a silver lining.

 26/11/2019  door Nele Vannobel

Terugblikken en aftellen

Binnenkort tellen we de laatste seconden van 2019 weer af, maar tot het zover is worden we in kranten en magazines, op websites en op televisie weer bestookt met jaaroverzichten. De terugblik van wat het voorbije jaar heeft gebracht, schetst slechts zelden een opbeurend plaatje. Alsof wel enkel slecht nieuws willen of mogen onthouden.

Niet zo op onze afdeling, al werd het wel een bewogen jaar. Na maanden van voorbereiden, ontwikkelen, configureren en testen werd eind maart de gerestylede versie van onze nieuwssites eindelijk uitgerold. De sites kregen een nieuwe lay-out en werden meteen ook responsive, wat zoveel wil zeggen als dat ze op om het even welk toestel onmiddellijk het juiste formaat van website aannemen. Geen aparte mobiele site meer om te onderhouden dus, wat voor een mooie tijdswinst zorgde!

Daarnaast werd dit jaar flink wat aandacht gegeven aan de architectuurkeuze voor onze nieuws-, lifestyle- en regionale sites. En nu de keuze gemaakt is, kunnen we weer volop vooruit. De nodige technische voorbereidingen zijn al bezig, en ook functioneel kunnen we uit de startblokken schieten. Het worden dus zeker boeiende maanden, want er zal overleg nodig zijn met de redacties van al onze sites vooraleer er effectief gestart zal kunnen worden met het opbouwen van de nieuwe sites, in een nieuw CMS-systeem.

Ondertussen werden ook tal van kleine en middelgrote projecten gelanceerd, of zitten ze nog in een voorbereidende fase (geen spoilers, sorry J). We deden dit jaar ook beroep op externe professionele testers, en externe designers, wat ervoor zorgde dat we nieuwe inzichten kregen en onze manier van werken konden optimaliseren. We namen afscheid van enkele collega’s die ofwel intern van job veranderden ofwel nieuwe horizonten opzochten buiten Roularta. Gelukkig mochten we ook enkele nieuwe collega’s verwelkomen, die ondertussen al de nodige opleidingen kregen en ingewerkt zijn in hun job.

Tot slot zullen we het jaar hoogstwaarschijnlijk nog afsluiten met een verhuis naar een nieuw kantoor, zodat we nog nauwer kunnen samenwerken met onze collega’s van DH Webdesign. Altijd leuk om een nieuwe werkplek te krijgen en collega’s uit andere afdelingen (nog) beter te leren kennen!

En hoewel er dus boeiende tijden zitten aan te komen met veel uitdagingen, tel ik nu ook echt af naar de kick-off van mijn persoonlijk project :-). We zijn er alvast klaar voor en ik kijk er naar uit om in een volgend blogbericht terug te kijken op mijn eerste maandjes als kersverse mama. Dan zal het al 2020 zijn en staan er ongetwijfeld weer een pak nieuwe projecten in de steigers!

 13/03/2019  door Nele Vannobel

Nooit te oud om te leren

Da’s een leuze die Roularta hoog in het vaandel draagt.

Als nieuwe collega kreeg ik destijds tijdens één van de m’n eerste weken een introductiedag. Via getuigenissen van enkele collega’s uit de verschillende afdelingen leerde ik bij die gelegenheid de werking van het bedrijf kennen. Ook een uitgebreide rondleiding in de drukkerij stond op de agenda. En natuurlijk maak je ook kennis met collega’s die ongeveer op hetzelfde moment gestart zijn.

Maar daarmee is het niet gestopt. Door je in te schrijven voor de aangeboden taallessen Frans of Engels krijg je elk jaar de kans om je taalkennis aan te scherpen. Die kans liet ik niet liggen en volgde reeds een aantal sessies Frans waardoor ik me vandaag vlotter uit kan drukken tijdens de contacten met de Franstalige redacties. En opnieuw is het een gelegenheid om collega’s uit andere afdelingen beter te leren, wat de vlotte samenwerking alleen maar ten goede komt.

Daarnaast kan je in Roeselare op regelmatige tijdstippen een Meiboom Academy bijwonen. Tijdens zo’n sessie lichten één of meerdere collega’s over de middag een bepaald onderwerp toe. Zelf pikte ik al enkele interessante sessies mee over onder meer de werking van nieuwe afdelingen, of nieuwe concepten die gelanceerd werden binnen Roularta.

Binnen de recent opgerichte Roularta Digital Hub worden eveneens regelmatig academies georganiseerd zodat de onderlinge teams elkaar kunnen informeren en we van elkaar kunnen bijleren. Online is er ook een chatkanaal waarbij iedereen interessante info kan ‘sharen’. Heel handig om op de hoogte te blijven van de recentste digitale ontwikkelingen in het medialandschap.

Tot slot kreeg ik de voorbije jaren ook al meermaals de kans om externe opleidingen of seminaries bij te wonen, die zowel je vaardigheden als je kennis verrijken. Zo nam ik deel aan een cursus ‘Spreken voor publiek’ die me nodige tips bijbracht die me nog steeds helpen bij presentaties.

Je ziet het, bij Roularta krijg je uitgebreid de kans om je kennis(kring) en je talenten te verrijken!

 23/08/2019  door Nele Vannobel

Een nieuw begin

Sinds enkele maanden hebben we een aantal nieuwe collega’s in ons team. 
Da’s vooraf altijd een beetje spannend afwachten: hoe ziet de nieuwkomer eruit (al hoef je daarvoor niet langer te wachten tot hun eerste werkdag. Lang leve Facebook en LinkedIn om vooraf al even te spieken naar de profielfoto van de persoon in kwestie)? Zal hij of zij snel hun weg vinden in onze manier van werken? Zal het klikken om er mee samen te werken?

Bij Roularta zorgen we er altijd voor dat nieuwe collega’s een warme ontvangst krijgen, zodat ze zich snel thuis voelen. Ze krijgen een peter of een meter toegewezen die hen, zeker de eerste dagen, op sleeptouw neemt en ervoor zorgt dat ze snel hun “draai” vinden. Elke nieuwe collega krijgt ook een introductieplan. Dit plan houdt in dat de nieuwe collega tijdens de eerste weken in het bedrijf een kennismakingsgesprek heeft met alle collega’s waarmee hij of vaak zal samenwerken. Ideaal om elkaar beter te leren kennen!

Nieuwe collega’s zijn niet altijd van buiten het bedrijf afkomstig. Ook intern is een wissel van job en afdeling mogelijk. Een peter of meter is voor hen niet echt nodig. Maar ook zij krijgen een goede begeleiding door de nieuwe collega’s waar hij of zij bij terecht komt, zodat ze snel hun weg vinden in hun nieuwe job.

Ondertussen zijn onze nieuwe collega’s al enkele weken of maanden bij ons aan de slag, en het is duidelijk dat ze zich al goed geïntegreerd hebben in onze afdeling en onze manier van werken. Het blijken bovendien ook allemaal aangename collega’s om mee samen te werken.

En van nieuwkomers gesproken. Binnenkort mag ik er ook eentje verwachten. Geen Facebook of LinkedIn deze keer om al even te piepen hoe hij eruit zal zien, al kom je met de echo’s ook al een heel eind. Peter en meter zijn ook al gekozen. En ik zal vast en zeker ook enkele “kennismakingsgesprekken” inplannen. Afspraak vanaf midden januari volgend jaar : )!

 22/05/2017  door Nele Vannobel

Mijn job is erg afwisselend, uitdagend en ik kom in contact met heel veel collega’s.

Een ideale mix voor mij, waardoor ik een goed zicht heb op wat er allemaal beweegt en leeft in de groep. Door het groeiende belang van digital in de mediasector, heb ik in mijn huidige functie echt wel het gevoel mee te werken aan de toekomst  van het bedrijf. Zo stond ik onder andere mee aan de wieg van de betalende content die we toevoegden aan onze websites.

De afgelopen 10 jaar zijn voorbij gevlogen en nog steeds sta ik versteld hoe groot Roularta is en hoeveel mensen er werken. Heel vaak krijg ik de vraag of ik die of die persoon die bij Roularta werkt, ook ken. Het creëert wel een samenhorigheidsgevoel, het deel uitmaken van de grote Roularta familie.Da’s niet toevallig, want ook al is Roularta uitgegroeid tot één van de belangrijkste uitgevers, het blijft een familiaal bedrijf waarbinnen ik me thuis voel en de kansen krijg om te groeien en ontwikkelen. Op naar meer van dat!

 15/09/2017  door Nele Vannobel

Het najaar wordt gezellig druk

Nu de dagen terug korter worden, de bomen hun zomerbladeren beginnen te verliezen en de ochtenden frisser worden, verlang ik stiekem al naar de gezelligheid van de eindejaarsperiode.

Toch staat er bij ons, Nieuwe Media, nog veel op de planning, vooraleer we afscheid kunnen nemen van het voorbije jaar.

Zo kijken we op regionaal vlak uit naar de lancering van KWestie, een online kanaal dat regionaal nieuws zal aanbieden op maat van de abonnee. Na een jaar van ontwikkelen en testen, waarbij ik instond voor de goede wisselwerking tussen de aanvragers en de ontwikkelaars, wordt deze nieuwe Roularta-telg begin november te water gelaten. Ik wens hem alvast een goede start en een mooie groei toe!

Ondertussen zijn we ook druk aan het sleutelen aan onze nieuwssites, zodat we ons nieuws op een nóg aantrekkelijkere manier kunnen aanbieden aan onze surfers. Op die manier willen we ze vaker naar onze sites loodsen, ze er langer houden en op die manier een lange relatie met hen opbouwen. Eerst via een proefabonnement, daarna via een abonnement.

Tussendoor zal het nieuwe registratieplatform ook nog toegevoegd worden aan onze sites, wat voor de nodige contacten en testen zal zorgen met onze collega’s van Lezersmarkt en IT Ontwikkeling.

En vast en zeker komen er ook nog een aantal nieuwe projecten op ons af, waar we nu nog geen zicht op hebben, maar waar we met ons team met graagte onze tanden zullen inzetten om ze tot een goed einde te brengen.

Je leest het, het najaar wordt nog gezellig druk met veel afwisseling en strakke deadlines, maar daar hou ik van. Want dan smaakt de eindejaarsperiode des te zoeter!

 12/02/2018  door Nele Vannobel

Een boeiend jaar vol veranderingen

2018 wordt sowieso een mijlpaal in de geschiedenis van Roularta.
Het wordt het jaar waarin afscheid wordt genomen van de jarenlange partner Medialaan, maar ook het jaar waarin twee nieuwkomers worden verwelkomd: Mediafin en de overgenomen titels van Sanoma België.

Voor onze afdeling Nieuwe Media zal vooral die laatste voor de nodige uitdagingen zorgen: tegen het einde van het jaar moeten de 12 websites van deze titels in ons CMS systeem geïntegreerd worden. Ik heb alvast veel zin in het ontdekken van deze nieuwe sites met hun eigen structuur en functionaliteiten. Daarnaast kijk ik al uit naar de contacten met de nieuwe redacties.

Binnen onze afdeling zelf zijn er ook enkele veranderingen: een aantal collega’s zochten (of zoeken binnenkort) nieuwe horizonten op en worden vervangen door nieuwe collega’s. Benieuwd hoe vlot zij zich zullen kunnen integreren in onze afdeling en systemen…

 24/05/2018  door Nele Vannobel

Time flies when you’re having fun

LinkedIn herinnerde me er vorige week aan dat ik mijn 11^e werkjubileum bij Roularta mocht vieren.
11 jaar al! Time flies when you’re having fun…

Even een flashback naar de periode toen ik hier begon. De nieuwe drukkerij was nog in volle opbouw toen ik hier startte. Je kon de gebouwen van Roularta in Roeselare in die periode van ver herkennen door de vele kranen op de bouwwerf. Handig om niet verkeerd te rijden die eerste dagen.

In die 11 jaar is mijn jobinhoud al een paar keer gewijzigd: ik startte bij de promotie- en marketingafdeling van de magazines waar ik na enkele maanden het online luik verder kon helpen uitbouwen, zowel op het vlak van wedstrijden, mailings, als voor de uitbouw van een online shop. Na een korte tussenstop bij Line Extensions kwam ik in mei 2010 op mijn huidige job van Online Product Manager terecht.

Ook binnen mijn huidige functie blijft het nieuwe uitdagingen regenen. Niet in het minst na de overname van de Sanoma-titels die ook online de nodige aandacht vragen en vergen. Een nieuwe blik op de wereld dus en zo behoud ik meteen ook een frisse kijk op mijn job. En ondertussen weet ik al blindelings de weg naar mijn werkplek…

 24/08/2018  door Nele Vannobel

Let the tests begin…

Na een intensieve periode van projectdefiniëring, functionele en technische analyse en ontwikkeling, is het als Online Product Manager steeds spannend wachten naar het moment waarop de testfase is aangebroken. Het is het moment waarop de Sherlock Holmes in mij naar boven komt, en ik als een echte speurneus op zoek ga naar eventuele fouten die nog aanwezig zijn in de ontwikkeling.

Afhankelijk van de grootte van het project en het aantal fouten, kan de testfase enkele uren tot dagen in beslag nemen. Soms beperkt het testteam zich tot mezelf of nog een extra persoon binnen onze afdeling. Maar bij grote projecten, waar meerdere afdelingen bij betrokken zijn, kunnen dit er 6 of meer personen zijn. Bij dergelijke grote projecten organiseren we doorgaans enkele testdagen waarbij we samen in een vergaderzaal alles grondig testen.

Onze leidraad bij het testen is een testplan waarbij alle mogelijk testscenario’s uitgeschreven worden. In het uitwerken van dit plan steken we de nodige tijd om er zeker van te zijn dat geen enkele stap of functionaliteit vergeten wordt bij het testen.

En hoe graag ik ook als Sherlock Holmes met m’n vergrootglas op zoek ga naar mogelijke bugs, toch stemt de testronde me het meest tevreden wanneer na afloop alles blijkt te werken zoals ik het had uitgeschreven in de voorbereidende functionele analyse. Of om het als Hannibal Smith uit the A-Team te zeggen: ‘I love it when a plan comes together’. Dat houdt meteen ook in dat het project naar z’n einde loopt en er al kan uitgekeken worden naar een nieuw project mét bijhorende testperiode.

 16/11/2018  door Nele Vannobel

3, 2, 1… start!

Nog enkele weken en het is zover: dan start onze 100^ste sprint! Voor je begint te denken dat we met z’n allen onze loopschoenen aantrekken tijdens de werkuren, kan ik je geruststellen. We zijn niet letterlijk aan het ‘lopen’.

Ongeveer 4 jaar geleden zijn we binnen ons team beginnen te werken volgens het scrum-principe. Scrum is een agile manier van werken die er voor zorgt dat projecten binnen een team op een vlottere manier opgeleverd worden tijdens een vooraf gedefinieerde tijdspanne. Zo duurt bij ons een sprint telkens 2 weken.

Het scrum-team bestaat traditioneel uit een ontwikkelteam, een scrum master en één of meerdere product owners. Zelf vervul ik de laatste rol. Als product owner ben ik de tussenschakel tussen enerzijds de business (= de redacties, de regie,…) die een bepaalde vraag heeft, en anderzijds het ontwikkelteam dat de vraag uitwerkt.

Mijn taak bestaat er in om zo goed mogelijk te luisteren naar de wensen van de business en ze vervolgens te vertalen naar concrete vragen of ‘user stories’ die uitgevoerd kunnen worden door de ontwikkelaars.

Alle openstaande user stories komen terecht in onze backlog. Vooraleer we ze kunnen uitwerken tijdens een sprint moeten de vragen eerst ingeschat worden door de ontwikkelaars. Dat gebeurt tijdens de backlog refinement. Tijdens die meeting licht ik mondeling de user stories toe aan de ontwikkelaars. Niet altijd eenvoudig, want de vragen van de business kunnen soms zeer complex zijn of blijken niet zo eenvoudig realiseerbaar volgens de ontwikkelaars wat er voor zorgt dat ik vaak als een ‘politieke onderhandelaar’ terug moet gaan naar de business met een alternatieve oplossing voor hun vraag.

Eens alle stories ingeschat zijn, geef ik ze een specifieke volgorde in de backlog, waarbij de vragen met de hoogste prioriteit bovenaan staan en het zo duidelijk is wat er in de volgende sprint ontwikkeld moet worden.

Na bijna 100 sprints of 200 weken, ben ik nog steeds enthousiast over deze manier van werken, ook al zorgde ze al voor vele vergaderuren met de ontwikkelaars en overleg met de business. Het zorgt ervoor dat projecten duidelijk gedefinieerd en ingeschat worden, zodat iedereen concreet weet wat er moet gebeuren en in welke tijdspanne. En door het toekennen van prioriteiten kunnen we ook aan de business duidelijk maken welke projecten voor ons belangrijk zijn.

Bijna 100 sprints… Dat verdient toch een applausje, niet?