Hoeveel hebben we het afgelopen jaar geleerd door het gewoon te doén?
Valt het op dat ik telkens als ik een blogpost schrijf eerst de berichten van mijn collega’s lees. Ik steek er altijd iets van op en ze zorgen voor de broodnodige inspiratie. Ditmaal pik ik graag in op ‘Metamorfose’ van collega en journaliste Jolien Hens. Dat pikken mag je letterlijk nemen. Mijn titel haalde ik schaamteloos uit haar bericht. 100%, sta ik hier achter. Ik heb de grootste bewondering voor wie zijn of haar nek uitsteekt, een ‘zot idee’ durft pitchen, door nieuwsgierigheid bij concurrenten en leveranciers tot nieuwe inzichten komt of een beslissing durft nemen zonder alle gevolgen op voorhand te kennen. Het is fijn om dat ondernemerschap bij steeds meer van onze collega’s te zien groeien. Als ik nu al mijn eindejaars wensen mag doen wens ik iedereen ‘veel leren’ door ‘veel te doen’ toe. 

Nieuw talent
Ook ditmaal kan ik twee nieuwe talenten binnen ons team verwelkomen. Harold Masquelier startte op 23 september als Product Manager. Na 8 succesvolle jaren bij JCDecaux, waar hij uitgebreide ervaring heeft opgedaan in Insights Management, Product Management, Sales Argumentatie, marketing en grafisch ontwerp, is Harold klaar voor zijn volgende uitdaging. Bekend om zijn vermogen om complexe concepten te vereenvoudigen en zijn reputatie als PowerPoint-guru, zal Harold een waardevolle aanwinst voor ons team zijn. Lucia Morales Lopez is letterlijk een maand later op 28 oktober gestart. Ze heeft 2 jaar bij PwC op de teller. Daar heeft ze waardevolle ervaring opgedaan in projectmanagement. Lucia zal de rol van Communicatie- & PR-expert op zich nemen binnen het Roularta Advertising-team. We kijken uit naar de frisse perspectieven en innovatieve ideeën die zij zal meebrengen.

Virtual Influencer: Sassy Soeki
Het is zover. Onze virtual influencer Sassy Soeki is alive and kicking. Sassy Soeki is een sassy computergegenereerd karakter, tot leven gebracht met behulp van 3D-modellering, animatie en AI. Virtuele influencers zijn al enkele jaren populair in o.a. de VS en Japan, maar in ons land is het concept nog vrij nieuw. Volg Sassy op Instagram en Tiktok via @sassy_soeki & laat je verrassen door de boeiende grens tussen de ‘echte’ en de virtuele wereld! Ik kan het niet beter en mooier zeggen dan haar (geestelijke) moeder Elisabeth Bungeneers op LinkedIn. “Eindelijk is ze daar! Mijn lieve, mooie Soeki. Het voelt een beetje alsof ik opnieuw moeder ben geworden. 😊 Ook zij heeft me de afgelopen maanden af en toe wakker gehouden ‘s nachts, maar het was elke seconde waard!
Ik heb er alle vertrouwen in dat ze het goed gaat doen op de Flairredactie. “

Een mooi staaltje van ‘veel leren’ door ‘veel te doen’. Dankjewel Elisabeth om mij mee te nemen op deze ‘trip’. De volgende uitdaging ligt in het verbinden van adverteerders met Soeki.

Opnieuw een trofee
Het blijft plezier doen. Half oktober hebben we met Roularta Advertising tijdens de IAB MIXX Awards de zilveren trofee in de wacht gesleept in de categorie ‘Productinnovatie’ voor ‘cookieloze targeting voor privacy-first advertising’. Een idee ontstaan uit het Digitale Acceleratie Team en het Digitale Sales team. Daarna samen met al onze partners uitgevoerd. Kom de trofee maar bewonderen in onze trofeeënkast. Trots!

Partnerships
In het vorig bericht haalde ik al aan hoe Esther Sys en Stijn Brysbaert samen Philippe Belpaire en mezelf aan de kar trekken om met commerciële partners een relatie op te bouwen voor de lange termijn die verder gaat dan louter advertising. We boeken onze eerste successen en hebben grote projecten in het vooruitzicht. Ook hier loopt het niet altijd van de eerste keer gesmeerd. Maar het snel leren uit onze ervaringen, zoals ook Jolien Hens propageerde, gaat ons nog ver brengen. Mag ik de collega’s bedanken die meedenken, meehelpen en met hun enthousiasme van een idee een realiteit maken.

Processen die helpen
De organisatie binnen Roularta is intussen ook verder geëvolueerd. Met de terugkeer van Jeroen Mouton hebben we een COO die zorgde voor een versteviging van de project aanpak binnen PMO. Daarnaast is er een duidelijke teamstructuur die het ook makkelijker maakt om projecten tot een goed einde te brengen. Zo kunnen we beroep doen op experten in content creatie (Publishing 2.0), content distributie (hoe kunnen we content ook beschikbaar maken bij partners) en data (hoe bewijzen we de kracht van onze media). Heldere rollen en heldere verantwoordelijkheden helpen ons meer dan ooit vooruit.

Ik vergeet waarschijnlijk nog tientallen ideeën en initiatieven die ons verder op weg zetten in de invulling van onze visie, “Roularta Media Group wil de meest relevante mediapartner op de lange termijn blijven. De mediamerken van Roularta Media Group zijn bakens van vertrouwen en kwaliteit. We zijn aanwezig in elk gezin, altijd en overal.” Maar zo hou ik nog iets over voor mijn volgende bericht.

Voor nu…

Geniet van de herfst, het leven en elkaar.

“Als er een tijd is dat we fouten mogen maken, is het nu wel.” Het was onze hoofdredacteur Karen die deze verrassende zin vorige kerst uitsprak.

Aanleiding was de nieuwe crossmediale werking die dit jaar op de redactie uitgerold zou worden. Het medialandschap verandert in sneltempo. Met een smartphone op zak kan iedereen zich op elk moment laven aan een stroom van verhalen en beelden. Ook wij als redactie moeten daarop anticiperen. In een notendop: waar we onze verhalen vroeger bundelden in een magazine, komen we nu ook via de website, app, mailbox, Instagram, Facebook en Google bij onze lezers binnen.

Dat was natuurlijk al langer het geval, maar nu worden de muren tussen print en online definitief afgebroken. We worden als journalist uitgenodigd om van stukken die in print verschijnen ook een webartikel en post op sociale media te maken. Sterker nog, we denken op de planning al omgekeerd: is de content online relevant? Zo niet, heeft ze amper nog bestaansrecht.

Dus worstelde ik dit jaar met Canva om zelf headerbeelden te maken bij de online artikels, met Yoast om ervoor te zorgen dat lezers het stuk makkelijk zouden vinden in Google, en knoeide ik me een weg door Capcut om video’s te monteren. Waarbij ik de ene keer het logo van Capcut er vergat af te snijden, en de andere keer per ongeluk het oorspronkelijke geluid onder de video liet staan. Karen’s woorden bleken al snel profetisch. Fouten werden bij de vleet gemaakt.

Gelukkig stond er altijd een leger aan collega’s klaar. Hoe vaak heb ik de afgelopen maanden met een vraag aan het bureau van collega Thijs gestaan? Hij werkte bij wat vroeger het online team was, en kent alle digitale programma’s als z’n broekzak. Ook is hij gezegend met een zeldzaam soort engelengeduld. En hij is lang niet de enige. Misschien is dat onverwacht wel het mooiste neveneffect van deze periode uit onze comfortzone: het weten dat er een stevig netwerk is om op terug te vallen.

Ook het idee dat fouten maken niet erg is, hou ik graag vast. Want hoeveel hebben we het afgelopen jaar geleerd door het gewoon te dóén? Op dat vlak hebben we in dit digitale tijdperk alvast een streepje voor. Anders dan een magazine waarbij iets voor de eeuwigheid zwart op wit gedrukt staat, kan online elk foutje met een paar eenvoudige klikken op de muisknop worden aangepast.

Het is al november. We zijn bijna begonnen aan de eindsprint richting het nieuwe jaar, maar eigenlijk blik ik graag eerst eens terug naar de zomer, vooral dan naar augustus.

Met enkele collega’s kreeg ik de kans om een fotoshoot te doen voor Libelle. Alles zou in het teken staan van denim. In het begin was ik niet volledig overtuigd om er aan deel te nemen, want poseren voor een foto, dat is echt niet mijn ding.

Langs de andere kant was het wel een unieke kans, dus de dag zelf begon ik er vol enthousiasme aan. Kleren passen, make-up laten aanbrengen, maar ook vooral niet te veel bewegen, want anders zouden de kleren kreuken. De locatie van de shoot was voor mij tussen de papierrollen in de drukkerij. Er eens voor staan, er eens op zitten, tot de rol de neiging had om vanzelf weg te rollen. De ene lach was dus al spontaner dan de andere.

In oktober mochten we dan eindelijk het resultaat zien. Het was echt een geslaagde fotoreeks van alle collega’s! De meest gehoorde reactie van familie en vrienden was toch wel om eens mijn krullend haar meer los te laten en minder in een staart te dragen. Maar ik daag hen uit om eens een hele dag een dikke schapenvacht in je nek te dragen…😉

Ondertussen zijn we ook al meer dan twee maanden ver in een nieuw schooljaar. Opnieuw een jaar vol uitdagingen, want ook de jongste telg van het gezin maakt kennis met de wonderbaarlijke wereld van lezen en schrijven.

Het zal leuk zijn om binnen enkele jaren de kindjes mijn eigen boeken te zien lezen. Hopelijk zijn er tegen dan nog enkele nieuwe titels bijgekomen.

Op school lijkt alles wel als een sneltrein te gaan. Iedere week leren ze nieuwe letters, nieuwe rekenoefeningen, maar ook het dagelijkse leven wordt onder de loep genomen. En om het met de woorden van de jongste te zeggen, hij komt iedere dag een beetje slimmer terug naar huis.

Regenachtige dagen, vallende bladeren en kale bomen, het doet ons eraan herinneren dat het al herfst is.

Al hoeven die donkere dagen niet altijd somber te zijn. Het kan ook gewoon supergezellig zijn. Want zeggen ze niet dat de gezelligste periode van het jaar er aankomt?

Wie durft zijn kerstboom al te zetten om nog wat extra gezelligheid te creëren? Wij wachten alvast eerst nog geduldig op de komst van de Sint, want thuis zijn er nog 2 bengels die steevast geloven in de goedheiligman. Hopelijk zijn ze braaf genoeg geweest…

Terwijl de herfst de zomer tot kijk kust en verkoudheden zich op hetzelfde tempo verspreiden als wederzijdse haat in meerdere contreien, zijn de boombladeren bijna klaar om zich aan de aarde te schenken. Onder het toeziend oog van de hemellichamen blijven seizoenen zich schijnbaar eindeloos afwisselen. Met een nachtelijke blik op het licht van een ster die misschien al lang gedoofd is of de dauwdruppels in de ochtendzon op mijn huid voelend, durf ik me al eens af te vragen hoe lang de boel op die manier zal blijven draaien.

Ondertussen probeert elke aardling op zijn morzel grond te oogsten wat hij eerder zaaide of iets te planten voor de honger die komt, zowel fysiek als mentaal. Het script lijkt zelden af te wijken van dat spel tussen bergen, valleien en dalen. Met andere acteurs en een variatie aan rollen, tussen makkelijk maskeren en hoopvol hunkeren naar authenticiteit. In een week waarbij de natuur mijn perceptie tig signalen van vroegerige dierbaren gunt, het toeval voor ontmoetingen met oude kennissen of plaatsen zorgt en de geschiedenis zich op andere vlakken probeert te herhalen, maakt melancholie zich al eens makkelijker meester van mijn gevoelige ziel.

Melancholie mag. Het is geen gif voor geluk. En het gemoed mag wel eens vollopen. Zolang de moed het haalt en je lachkuiltjes het gelag niet betalen. Misschien is de herfst met een knipoog naar de zomer laten binnenkomen wel de beste manier om het besef te voelen dat de lente alweer snel op de rug van winter tikt. Op de naakte takken die na de nakende snoeibeurt een prachtige landingsbaan voor dauwdruppels vormen, ontluikt het nieuwe groen over een paar maanden. Snoeien om te bloeien.

En de schrijver? Die schrijft. De gedichtenbundel krijgt verder vorm. En terwijl die vorm zichzelf aanneemt, komt er af en toe een sprokkel bij. Want inspiratie is als de sapstroom van bomen. Soms in ruststand en dan weer niet te houden om letters zielenzalf uit de tube van mijn gedachten te tokkelen. Zal ik er eentje delen? Ja, waarom niet.

Eigendurf

maak verschil
voor anderen
door jezelf te blijven

niemand
kan dat beter
dan jij

tenzij spiegel
verlamt

wegleidt
van authenticiteit

schijn verschijnt
zijn verdwijnt

ik
ont-ikt

heradem

van zelfangst
naar eigendurf

Met een glimlach op mijn gezicht schrijf ik de volgende woorden: ondertussen ben ik al één jaar onderdeel van het Young Mediaholic Program, wat betekent dat ik ondertussen exact één jaar werk bij Roularta Media Group. Een jaar waarin ik meer heb geleerd dan tijdens mijn vijf jaar studeren.

Toen ik begon met het zoeken naar mijn eerste job, had ik een duidelijk beeld van wat ik wilde: een job met veel variatie, een warme werkomgeving, en bovenal een plek waar ik mezelf voortdurend kon uitdagen en verder ontwikkelen. En bij Roularta Media Group vond ik precies dat. Het afgelopen jaar heb ik geroteerd binnen drie afdelingen in het bedrijf, waarbij ik werkte op verschillende van onze vestigingen, waaronder in Roeselare, Evere en Sint-Denijs-Westrem.

Mijn avontuur bij Roularta begon bij Roularta Digital, waar men zich op dagelijkse basis bezighoudt met het beheren en optimaliseren van zoek-, display- en andere campagnes voor KMO’s. Hier was ik verantwoordelijk voor o.a. enkele leadcampagnes, waarbij het doel was om in contact te komen met potentiële klanten om van hen effectieve klanten te maken. Ook hielp ik onze Accountmanager, Joppe, bij het maken van presentaties voor klanten van Roularta Digital. Hierbij kreeg ik de kans om zowel analytisch als strategisch na te denken over de resultaten van klantencampagnes, om dit achteraf te transleren in werkpunten en mogelijke opportuniteiten voor de klant. Tenslotte ondersteunde ik mijn collega’s bij het creëren en optimaliseren van hun campagnes.

Mijn tweede grote avontuur bij Roularta speelde zich af op BeNe-niveau, wat betekent dat ik terecht kwam in een team van Belgische en Nederlandse collega’s die op overkoepelend niveau werken. Hier kreeg ik de verantwoordelijkheid om te werken aan én groot project, voor twee van onze grootste merken, namelijk Knack en Libelle. Ik heb in mijn vorige blogs al veel geschreven over dit project en alles dat ik eruit geleerd heb, waardoor ik er in deze blog niet veel verder op in ga gaan. Kort samengevat kwam mijn project erop neer om abonnees, die hun abonnement niet verlengen of zelfs hun abonnement opzeggen, via diverse kanalen te benaderen in de hoop hen te laten heroverwegen. Meer informatie over dit project en mijn tijd bij dit fijne team kunnen jullie terugvinden in mijn vorige paar blogs. 😉

Ondertussen is het laatste deel van het Young Mediaholic Program ook afgelopen voor mij, wat plaatsvond bij het CRM-team (Customer Relationship Marketing) onder leiding van Kevin en Annelies. Bij CRM ligt onze focus op ‘The Right Message, to the Right Person, in the Right Channel, at the Right Time’ en heb ik me beziggehouden met enkele grote projecten, waaronder het opstarten van een ticket-systeem voor mezelf en mijn collega’s om een beter overzicht te hebben op ons werk en de nakende deadlines. Een project dat goed gelukt is, al zeg ik het zelf 😉. Een ander groot project waar ik aan werkte, was het evalueren en optimaliseren van de onboardingflows voor enkele van onze merken. Ik heb de huidige resultaten geëvalueerd, pijnpunten gevonden en met Brand Managers samengezeten om deze flows per merk te verbeteren. Er zijn nog enkele projecten waar ik aan gewerkt heb tijdens mijn vier maanden bij CRM, maar deze zijn nog een work in progress dus hier vertel ik later meer over.

En nu, the moment you’ve all been waiting for 😀, deel ik met plezier mee bij welk team ik mijn carrière bij Roularta de komende maanden verderzet. Het was niet gemakkelijk voor mij om deze keuze te maken, omdat ik zoveel leerrijke projecten heb gehad en met zoveel interessante collega’s heb mogen samenwerken het afgelopen jaar. Maar na lang delibereren, heb ik besloten om te blijven bij het CRM-team. Ik heb mijn keuze gemaakt op basis van verscheidene motivaties, maar één van de meest overtuigende motivaties is het feit dat CRM momenteel een klein team is (bestaande uit 3 personen, mezelf meegerekend) dat sinds kort is beginnen werken met een nieuw programma, waardoor er nog veel projecten opgestart worden de komende maanden en er veel opportuniteiten zijn voor mij om uit te leren. Ook mijn directe collega’s, Kevin en Annelies, hebben een grote rol gespeeld in mijn keuze voor de komende paar maanden. Ze betrekken mij in hun meetings en projecten, nemen de tijd om uitgebreid te antwoorden op mijn vragen, zorgen er actief voor dat ik continue bij leer en geven me al sinds dag één het gevoel alsof ik deel uitmaak van hun team. Dank jullie wel voor alles, ik kijk alvast uit naar de komende maanden! 😊

Ik sluit deze blog graag af met een shout-out naar iedereen dat een deel is geweest van mijn tijd bij Roularta tot nu toe. Jullie hebben mij, stuk voor stuk, welkom geheten in jullie teams, mij opgeleid, samen met mij gegeten op de middag en mijn tijd bij Roularta écht memorabel gemaakt. In het bijzonder zou ik graag nog even Veerle Hofman bedanken. Zij heeft mij exceptioneel goed begeleid het afgelopen jaar gedurende het Young Mediaholic Program. Ze heeft me helpen groeien, mij opgeleid, mij ondersteund wanneer ik het nodig had (zelfs op momenten dat ik niet doorhad dat ik haar advies nodig had) en was telkens maar een telefoontje verwijderd van mijn zijde. Dank je wel, Veerle.