Heb je je ooit afgevraagd hoe je brein omgaat met stress, en hoe je het kunt trainen voor meer veerkracht? Ik weet het antwoord op de vraag niet, en deze blog zal er ook niet verder op ingaan. Je vraagt je bijgevolg misschien af waarom ik bovenstaande vraag koos om deze blog mee te beginnen. Het antwoord is simpel: ik probeer mijn publiek (= jullie) zo goed mogelijk aan te spreken met behulp van een vraagzin die jullie – hopelijk – intrigeert. Het is een techniek die ik dinsdag geleerd heb in de opleiding schrijftechnieken, en dat brengt ons meteen tot het onderwerp van deze blog: opleidingen.

In het kader van mijn Young Mediaholic Program zijn er enkele opleidingen die ik ga volgen de komende maanden. Zo volgde ik dinsdag een opleiding om mijn schrijftechnieken te verbeteren, mag ik in november een salesopleiding volgen en neem ik elke dinsdagnamiddag deel aan de Back to Basics. De opleiding schrijftechnieken – gegeven door schrijfdokter Wim – was alvast leerrijk, en heeft me voorzien van inzichten die ik in al mijn toekomstige (advertentie)teksten, bijschriften en blogs zal toepassen.

Naast de schrijfopleiding, zal ik binnen twee maanden een salesopleiding volgen onder leiding van coach Veerle. Dit is echter niet de eerste stap dat ik neem in het ‘sales-verhaal’. Misschien herinner je je nog uit mijn eerste blog dat ik verantwoordelijk ben voor het opvolgen van een prospectiecampagne voor Roularta Digital? Een van mijn taken om deze campagne tot een goed einde te brengen, is het contacteren van potentiële klanten, ookwel leads genoemd, om een afspraak in te plannen. Initieel was ik wat bang om deze leads op te bellen, en dan bedoel ik: bang om de foute dingen te zeggen en mijn nieuwe werkgever teleur te stellen. Ik kan jullie (en vooral mezelf) alvast geruststellen dat ik – tot nu toe – niets doms heb gezegd en resultaten heb behaald! Zo zijn er – minstens – drie echte leads die Roularta Digital hopelijk binnenkort klanten kan noemen. Verder heb ik de afgelopen weken Joppe, onze account manager, geholpen met het optimaliseren van de salespresentatie die hij voorlegt bij onze (potentiële) klanten. Hij en Kris, onze directeur digital product management, gaan mij de komende weken onder de arm nemen om mij wegwijs te maken in de wereld van sales.

Ten slotte is er nog de Back to Basics: een wekelijkse opleiding voor het volledige team Digital onder leiding van experte Laura (LAUD). In deze opleiding overlopen we van A tot Z de mogelijkheden van online adverteren. Elke marketeer zal je het wel vertellen: ‘Google ads en andere advertentieplatformen evolueren voortdurend.’ Hierdoor is het makkelijk voor marketeers om verloren te geraken in de eindeloze, geavanceerde functies en mogelijkheden. Terugkeren naar de basis zorgt ervoor dat we de bouwstenen van online adverteren niet uit het oog verliezen. Het zijn namelijk de basisprincipes die nog steeds de hoeksteen vormen van elke succesvolle advertentiecampagne.

Bij deze een virtuele ‘dankjewel’ naar alle opleidingen en coaches die me reeds hebben uitgedaagd, geïnspireerd en soms zelfs verbaasd. Ik kijk al uit naar de volgende opleiding(en).

Ze liggen voor het rapen. Kleine momentjes die je even doen stilstaan, glimlachen, een gedachte of een gevoel ontlokken. Korte bloemlezing van wat de voorbije zomermaanden op mijn pad kwam, in twintig kiekjes. Met een paar woorden. Meer is niet nodig…

Een mooi mindful alternatief voor de quote “Le mieux est l’ennemi du bien” (Het beste is de vijand van het goede), toegeschreven aan Voltaire, die zich op Montesquieu geïnspireerd zou hebben.

Heerlijk wandelen in een gebied waar je meer dieren dan mensen hoort. Want dieren kunnen niet lezen. Een stiltecocon zou hier niet misstaan.

Klimplantje met hartvormige blaadjes omarmt brandnetel en bloeit. Groeien ondanks prikjes onderweg…

Priori-tijd… Een eenvoudige en heerlijke afwezigheidsboodschap in mooi handschrift.

Je wijkt al eens (on)gewild van je geplande pad af. Dat zorgt voor kopzorgen maar opent ook deuren naar wat je misschien onmogelijk achtte.

Een mooie mat om even bij stil te staan vooraleer je de deur uitgaat of gasten uitlaat. Zelfzorg, het blijft een vorm van anderenzorg.

Vriendelijkheid is fairtrade, biologisch, duurzaam, ecologisch en recycleerbaar van mens op mens. Want emoties zijn besmettelijk, ook de positieve.

Er komt onderweg wel eens wat gevelkunst je gezichtsveld ingegleden.

Deze konden we niet laten staan. De voelsprieten niet omhoog, wel wat omlaag, als een mama- of papaslak die over de kleintjes waakt.

En dan hangt dit naast de deur van je hotelkamer.

De verdieping toch eens doorgewandeld om te zien of er nog wat wijsheid hing.

De kracht van perceptie. Wat voor de hel kan, moet ook voor een leuker gevoel of een betere plek werken.

Willekeurig doorheen straatjes slenteren. Moeilijk om 3D op beeld vast te leggen en de textuur te laten voelen. Het leek alsof ik even een stukje van onze cocon aanraakte.

Ben duidelijk niet de enige die graag door wijngaarden stapt. Hallo kameraad!

Tja… Follow your heart. Vind ik ze of ont-moeten zij mij?

De wereld neemt afscheid van Sinéad O’Connor nadat zij die wereld vaarwel zei. Ze raakte mij al met haar eerste rebelse nummers en een krachtige kwetsbaarheid die altijd haar deel bleef op het hobbelige pad dat ze bewandelde, waarop ze meermaals uitgleed en weer opstond. Lees hier meer.

Wat ben je met een horloge als je toch nooit tijd hebt?

Humor kan soms zo simpel zijn. Op sociale media zouden we dat tegenwoordig clickbait noemen.

Weten (of perceptie) als verlammende belemmering.

En om af te sluiten: het zal wel toeval zijn dat ik telkens net op die plek passeerde of dat mijn blik afdwaalde. Het zal wel…
Ik hoop dat je een fijne vakantie had. Vergeet niet om ook tussendoor je batterijen op te laden.

Ik geef het toe. Een aantal jaren geleden had ik de uitdrukking ‘preus lik fjirtig’ nog nooit gehoord. Laat staan dat ik toen had kunnen zeggen wat ze betekent. Ook de autocorrector van Word blijkt deze uitdrukking niet te kennen.
Ik ben een geboren en getogen Limburger, uit de thuisbasis van het door sommigen verguisde ‘KRC’, die na omzwervingen aanspoelde in Gent. Eind augustus zal ik vijf jaar deel uitmaken van de Roularta familie. Mijn kennis van het West Vlaams is in die periode sterk gegroeid. Naast ‘tope’ (samen) is de uitdrukking ‘preus lik fjirtig’ mij het dierbaarst omdat ze beiden benadrukken hoe we door samen aan de kar te trekken tot resultaten komen. De uitdrukking staat dan ook voor ‘trots als veertig mensen’.

Er is opnieuw veel om preus of fier over te zijn als ik terugkijk op de afgelopen maanden.

Roularta heeft twee bronzen trofeeën gewonnen op de prestigieuze Annual Masters of Media Awards (AMMAs) – en dat uit maar liefst 173 dossiers bij 46 bedrijven.
Met de regie Roularta Advertising wonnen we de bronzen Media Sustainability Award voor #RoulartaCares.
We toonden ons in 2022 als een groene pionier in medialand. We zijn de eerste en enige regie die agentschappen en adverteerders de kans biedt om hun reclamecampagnes CO2-neutraal te maken. Die primeur hebben we mee te danken aan de ClimateCalc tool, waarmee de uitstoot betrouwbaar en onafhankelijk wordt gemeten, om ze vervolgens samen met Greentripper te compenseren via lokale boomplantprojecten in Europa en Kenia.
Els Michiels, die dit traject leidt binnen onze organisatie, is intussen ook wijd en zijd erkend als autoriteit in dit gebied en een veelgevraagd spreker binnen dit domein.

Het brons in de categorie Mediabrand of the Year Award was dan weer welverdiend voor Flair.
Flair wist de AMMA juryleden te overtuigen met een complete rebranding die het magazine in één keer relevanter, scherper, jonger, diverser en kleurrijker maakte.

Trends/Trends-Tendances en Kanaal/Canal Z vormen sinds kort de grootste business community van België, en lanceerden bovendien een hypermoderne nieuwe tv-studio. “Dat moeten we vieren”, dachten we bij Roularta Advertising. Met een groots #SmarterTogether seminar voor adverteerders en mediabureaus in de business sector slaagden we erin om ons als ‘leiders in de businessmarkt’ op de kaart te zetten. Met een keynote over AI, door de gerenommeerde Vlerick professor Mieke De Ketelaere, staan we opnieuw in de spits van het peleton. Eerder diezelfde week werd de studio officieel geopend door het team van KanaalZ en Trends/Tendances in aanwezigheid van de minister van media, Benjamin Dalle. Op die manier konden we ook inspanningen delen met het team van KanaalZ.

Komende maanden bereiden we ons voor op het vertrek van Linda Scheerlinck uit ons team. Zij is sinds mensenheugenis dé researcher van Roularta. Ze werkt hiervoor samen met onze sales maar ook met de redacties en marketingdiensten. Zij kiest ervoor om na een rijke carrière bij Roularta als zij instromer Nederlandse les te geven aan anderstaligen. We zijn trots op de maatschappelijke rol die ze zal opnemen en evenzeer over de manier waarop zij het team klaarstoomt om deze belangrijke rol met succes in te vullen na haar vertrek. Insights of inzichten staan dan ook centraal binnen de organisatie waar ik leiding aan geef, Strategie & Innovatie.

Een fijn moment met een aantal teamleden uit alle verschillende teams binnen Roularta was het bijwonen van een wedstrijd van volleybalteam Knack Roeselare. Met name de speech van hun jonge coach maar ook van collega en topvolleyballer Joppe waren beklijvend. In de wedstrijd zelf was Gent een maatje te klein. Een paar weken later zou Knack Roeselare zich tot tweede kronen in de Europese CEV Cup.

Komende week zullen we weten of we samen met onze leverancier Blueconic een internationale Digiday award in de wacht zullen slepen, de referentie voor digitale marketing,. We bouwden samen met hen een stukje technologie dat toelaat om doelgroepen voor adverteerders te vergroten door het werken met ‘lookalikes’ (dus mensen die lijken op mensen die de adverteerder wil bereiken). Het is al een bekroning om bij de vijf besten in een categorie terecht te komen met internationale referenties als Bloomberg en PepsiCo.

In dit preus lijstje ontbreken nog ontelbare kleine en grote successen die we met zijn allen hebben mogelijk gemaakt. We mogen niet vergeten ze te delen en te vieren met onze teams. Af en toe eens ‘fjiste lik fjirtig’.

Geniet van de zomer, het leven en elkaar.

‘Nieuwsgierigheid kan je niet afzetten, hé?, vertrouwde An Brouckmans, de intussen gewezen hoofdredactrice van Feeling, me toe. We stonden samen op haar afscheidsfeestje met een glas bubbels in de hand, en An had net vol enthousiasme verteld welke ideeën en plannen ze in de toekomst nog wilde uitwerken. Want ja, het is toch niet omdat je met pensioen gaat, dat die gezonde nieuwsgierigheid naar alles wat er om je heen en in de wereld gebeurt, opeens wegvalt?  Een waarheid als een koe, dacht ik, en wat een heerlijke attitude om een nieuwe levensfase aan te vatten.

De drang om nieuwe dingen te ontdekken, zit er bij mij ook goed in. Meer nog, het is een soort van basisbehoefte. Want stilstaan is achteruitgaan, een niet zo fijn gevoel dat je alleen kan counteren door levenslang je geest te trainen en nieuwe verbanden te leggen. Dat houdt je scherp en alert.  En daar heb je drie dingen voor nodig: voeding, een oplaadstation en goesting, veel goesting.

In mijn lange loopbaan heb ik een mooi aantal opleidingen en workshops gevolgd. Waren ze allemaal even interessant? Dat zou ik niet durven zeggen. Heb ik er wat van opgestoken? Altijd, want zelfs een onderwerp dat je wat minder ligt, kan je op een nieuw spoor of een fris idee brengen. Een van de leukste workshops die ik ooit volgde was ‘covertitels bedenken’. Volgens de lesgeefster was het altijd  ‘oorlog in het schap’ en met die wetenschap mochten we tijdens een gespierde oefensessie aan de slag. Ook onvergetelijk: een trendwatching-sessie met Lidewij Edelkoort, die in een lang, wit gewaad over het podium zweefde en ondertussen met een monotone stem de toekomst voorspelde. Heel boeiend vond ik de sessies brainstormtechnieken en out of the box-thinking, waar je echt handvaten krijgt om creatief aan de slag te gaan. En altijd weer een aanrader: een lezing van Joe Pulizzi, de koning van de content marketing of van Joeri Van den Bergh, die onlangs nieuwe inzichten over gen α deelde op het Branded Content Event in Utrecht.

Dat ‘inpluggen’ om je op te laden, hoeft trouwens niet altijd buitenshuis. Niet zo heel lang geleden kregen we een uitnodiging voor een cursus EHBO in onze mailbox. Wie er snel bij was, kon de basiscursus volgen, en daar hebben we echt levensreddende dingen geleerd. 30 x hartmassage en 2 x beademen op de beat van Stayin’ alive: ik denk niet dat ik het ooit zal vergeten! En vorige week mocht ik op Erasmus, een initiatief dat als doel heeft om binnen Roularta kruisbestuivingen te genereren. Als grote Knack-fan had ik me opgegeven om een dagje mee te draaien op de marketing van Knack/Le Vif. Brandmanager Ann Claeys had een interessant en gevarieerd programma voorzien, waarbij ik een sprint-evaluatie van het team volgde en een paar besprekingen met de hoofdredactie van Knack mocht bijwonen. Het werd een leerrijke namiddag, niet alleen omdat ik veel heb opgestoken maar ook omdat ik collega’s beter heb leren kennen.

Toen me gevraagd werd om voor het afscheid van An Brouckmans iets toepasselijks te schrijven, moest ik meteen denken aan een inspirerende quote van Steve Jobs. ‘Stay hungy, stay foolish’, zei hij tegen studenten die op het punt stonden om af te studeren. Stop nooit met leren en blijf nieuwe dingen ontdekken. Een levensmotto dat op Ans lijf geschreven is, maar zeker ook een aansporing voor elk van ons. Ik heb de quote alvast op een post-it op mijn laptop gekleefd J

Terwijl ik dit schrijf, moet ik me inhouden om niet naar Roeselare te bellen. “Stop de persen!”, zou ik door de telefoon toeteren. Ik schreef namelijk een column voor Libelle Lekker die 22 juni in de winkel ligt, met daarin dat groenten en fruit dit seizoen later rijp zouden zijn dan andere jaren. Ik had me daarvoor gebaseerd op de weerscondities van dat moment: nat en koud. Een voorspelling die ik bevestigd zag op het veld van mijn ouders, hoorde bij verschillende boeren en las in meerdere nieuwsbrieven die ik volg. Het werd een klaagzang over de lente die maanden lang lag te snoozen als een tiener op zondagochtend.

Wat we toen niet konden weten was dat er na het schrijven 4 weken van onafgebroken zon en tropische temperaturen in het verschiet lagen, die ervoor zorgden dat alles in recordtempo zou groeien. Meer nog: niemand, mezelf incluis, kan zich nog voorstellen hoe grijs het voorjaar was. De column mist aan relevantie. En ik kan mezelf wel voor het hoofd slaan. Het is de eerste keer dat ik me aan een voorspelling waag, en wellicht ook de laatste.

“Is dat dan nodig, zo ver vooruit werken?” De reden daarvoor is dat er na mijn bijdrage nog een heel team van eindredacteurs en vormgevers aan te pas komt, en drukkers. Elke pagina is teamwork. Dat maakt het ook zo mooi: om die 2000 tekens die ik via mijn computer ingeef te zien transformeren tot een aantrekkelijk stukje met wervende kop en leuke plaatjes.

Sowieso zijn we zijn bij Libelle kampioen in ver vooruit plannen. In mei brainstormen voor kerstmis? Wij kunnen dat. Soms wordt er over gezucht, als we ons bij 25 graden moeten inbeelden wat we willen eten aan de kersttafel bijvoorbeeld. Al bekende een collega dat ze heel de ‘voorpret’ en aanloop ernaar toe leuker vindt dan kerst zelf, dus dan zit je op onze redactie helemaal goed. We weten intussen ook dat het zijn vruchten afwerpt. De redactionele planning is maar een klein schakeltje in het volledige Libelle-verhaal, er is nog de marketingmachine die ermee aan de slag gaat, en de salesafdeling die er zijn magie op loslaat.

En het moet gezegd: stylisten en fotografen die voor verschillende opdrachtgevers werken zijn altijd lovend over onze planning. Dat krijg je dus als je op tijd begint met ideeën uitwerken: je kan tijdig briefings sturen en mooie producties oogsten.

De drukpers voor deze column een halt toeroepen zal vrees ik niet lukken. Ik trek me op aan het feit dat onze kerstnummers weer toppers beloven te worden. Alleen maar hopen dat we tegen kerst niet plots een hittegolf krijgen, want dan is het hek pas helemaal van de dam.