Nog enkele weken en het is zover: dan start onze 100^ste sprint! Voor je begint te denken dat we met z’n allen onze loopschoenen aantrekken tijdens de werkuren, kan ik je geruststellen. We zijn niet letterlijk aan het ‘lopen’.

Ongeveer 4 jaar geleden zijn we binnen ons team beginnen te werken volgens het scrum-principe. Scrum is een agile manier van werken die er voor zorgt dat projecten binnen een team op een vlottere manier opgeleverd worden tijdens een vooraf gedefinieerde tijdspanne. Zo duurt bij ons een sprint telkens 2 weken.

Het scrum-team bestaat traditioneel uit een ontwikkelteam, een scrum master en één of meerdere product owners. Zelf vervul ik de laatste rol. Als product owner ben ik de tussenschakel tussen enerzijds de business (= de redacties, de regie,…) die een bepaalde vraag heeft, en anderzijds het ontwikkelteam dat de vraag uitwerkt.

Mijn taak bestaat er in om zo goed mogelijk te luisteren naar de wensen van de business en ze vervolgens te vertalen naar concrete vragen of ‘user stories’ die uitgevoerd kunnen worden door de ontwikkelaars.

Alle openstaande user stories komen terecht in onze backlog. Vooraleer we ze kunnen uitwerken tijdens een sprint moeten de vragen eerst ingeschat worden door de ontwikkelaars. Dat gebeurt tijdens de backlog refinement. Tijdens die meeting licht ik mondeling de user stories toe aan de ontwikkelaars. Niet altijd eenvoudig, want de vragen van de business kunnen soms zeer complex zijn of blijken niet zo eenvoudig realiseerbaar volgens de ontwikkelaars wat er voor zorgt dat ik vaak als een ‘politieke onderhandelaar’ terug moet gaan naar de business met een alternatieve oplossing voor hun vraag.

Eens alle stories ingeschat zijn, geef ik ze een specifieke volgorde in de backlog, waarbij de vragen met de hoogste prioriteit bovenaan staan en het zo duidelijk is wat er in de volgende sprint ontwikkeld moet worden.

Na bijna 100 sprints of 200 weken, ben ik nog steeds enthousiast over deze manier van werken, ook al zorgde ze al voor vele vergaderuren met de ontwikkelaars en overleg met de business. Het zorgt ervoor dat projecten duidelijk gedefinieerd en ingeschat worden, zodat iedereen concreet weet wat er moet gebeuren en in welke tijdspanne. En door het toekennen van prioriteiten kunnen we ook aan de business duidelijk maken welke projecten voor ons belangrijk zijn.

Bijna 100 sprints… Dat verdient toch een applausje, niet?