‘Lesgeven? Da’s niks voor mij, hoor’ beweerde ik als kersvers afgestudeerde met de grootste stelligheid. Ik vond namelijk dat het welletjes was geweest. Na 16 jaar op de schoolbanken nog eens 40 jaar vόόr de schoolbanken? Neen, dat vooruitzicht trok me helemaal niet aan. Ik was jong en had andere plannen, zoals ‘iets in de media’ doen.

Maar jaren gaan voorbij, meningen evolueren, inzichten veranderen. Bij mij was dat niet anders. En na meer dan 30 jaar in de media, leek het onderwijs opeens wél aantrekkelijk. Meer nog: relevant. Tot mijn eigen, stomme verbazing had ik ‘goesting’ om opgedane kennis te delen, ervaringen uit te wisselen, kritisch denken te stimuleren. En zo startte ik als deeltijds lesgever communicatiemanagement. Een heel fijne aanvulling op mijn huidige job als content strategist bij Roularta Brand Studio.

Is lesgeven nu anders dan vroeger? Absoluut! De klassieke lesmethode heeft – zeker in mijn geval – plaats gemaakt voor het meer interactieve coachen. Samen met collega’s begeleid ik studenten bij een aantal praktijkvakken waarvoor ze eerst theoretische kennis opgedaan hebben. Welke vakken dat precies zijn, verschilt van jaar tot jaar. Mijn studenten moesten dit jaar een gloednieuwe campagne uittekenen voor een fictieve opdrachtgever, de eerste stappen als freelancer n de communicatiewereld zetten én een nieuw product of dienst met dito salesplan bedenken voor een jonge doelgroep. Een boeiend en gevarieerd programma!

Het jaar kende een rustig begin en een bewogen einde. Fysieke lessen en samenkomsten werden geschrapt. Coachingmomenten, examens en evaluatiemomenten werden virtueel. Net zoals ‘zoomen’ bij Roularta, werd ‘joinen in MS Teams’ een vervoegbaar werkwoord voor lesgevers en studenten.  Het platform gaf zijn onvermoede features beetje bij beetje prijs en werd onze steun en toeverlaat.

Wat ik het leukst vind aan lesgeven? Zonder enige twijfel het contact met de studenten. Ik hou van hun verfrissende, soms aparte, altijd pragmatische kijk op het leven. Van hun twijfels en onzekerheden. Van hun zelfverzekerdheid en vastberadenheid. Ik hou ervan hun ideeën te challengen, hun keuzes in vraag te stellen. En de studenten zelf? Die houden me alert en bij de les. De groep die een nieuw product moest bedenken, gunde me een blik in hun leefwereld en bleek verrassend vindingrijk. Zo kwam een uitsluitend vrouwelijk team op het idee een trendy collectie juwelen te ontwerpen met een onzichtbaar, ingebouwd alarm, zodat jonge vrouwen (en mannen) zich ten allen tijde veiliger zouden voelen op straat, ook zonder hun smartphone. En bedacht een ander werkgroepje ‘Fixagram’, een fictieve app om je instagram account instant te ‘fixen’. Want dit social media kanaal bepaalt voor een groot stuk je identiteit, wie je bent en hoe je overkomt, en daar kan elke jongere wel wat hulp bij gebruiken, toch?

Eén ding weet ik wel zeker: de jonge generatie studenten is leergierig, kritisch ingesteld en zeker niet op hun mondje gevallen. ‘‘Maar mevrouw, wat weet ú nu van Instagram?” Waarschijnlijk nog lang niet genoeg, maar ik leer elke dag bij!