In deze onzekere tijden is alvast één ding duidelijk: het woord van het jaar 2020 is al bekend. Onwaarschijnlijk toch hoe een tot voor kort volslagen onbekend virus de wereld in sneltempo op zijn kop zet. Onze levens compleet overhoop haalt. Corona is nieuw, verrassend, beangstigend. Elke dag houdt een niet aflatende stroom van lifeblogs en grafieken ons op de hoogte van het aantal besmettingen, ziekenhuisopnames, te betreuren overlijdens. In België en in het buitenland. We kijken en vergelijken, wikken en wegen. Intussen heb ik de nieuwsjunk in mezelf op een strikt informatiedieet gezet. Doseren is altijd al een kunst, maar in deze coronatijden een must.  

Blijf in uw kot. Onwillekeurig denk ik terug aan de verhalen van mijn grootouders. Over de Spaanse griep. De moeilijke oorlogsjaren. Rampen zijn nu eenmaal van alle tijden, en de enige relevante vraag die je je dan kan stellen is: hoe ga je ermee om? Filosofen hebben er al boeken over vol geschreven, maar uiteindelijk blijkt een stoïcijnse houding misschien nog het meest doeltreffend. Die stelt dat je je enkel moet richten op wat binnen je macht ligt, omdat je aan de rest toch niks kan veranderen. Een crisis of ramp is dus wat je er zelf van maakt. In coronatijden betekent dit: laat los wat je eigenlijk had willen doen, richt je op wat je wél kan doen. Kijk, daar heb ik wat aan, nu ik tot nader order ‘off duty’ thuiszit…

Blijf in uw kot, dus. In mijn geval met man en zoon van 14, die beiden – gelukkig maar – goed gedijen in onze verplichte quarantaine. We genieten nu noodgedwongen van de kleine dingen. Samen wakker worden en ontbijten – waar anders geen tijd voor is. Een blokje rond wandelen. Een spelletje badminton in ons stadstuintje (en maar hopen dat het pluimpje niet bij de buren terecht komt). Het is opvallend hoe we beter om ons heen kijken, meer horen, intenser voelen. Er zit letterlijk en figuurlijk minder ruis op dit quarantaine-leven. En dus vind ik opeens ook weer tijd om te lezen, wat piano te spelen, op te ruimen. En om na te denken. Over mijn en ons leven voor corona, en hoe het mogelijks zal zijn na corona. Wordt dit virus een gamechanger? Gaan dingen daadwerkelijk veranderen? Wordt het terug business as usual na de lockdown? Of is het überhaupt niet realistisch om te denken dat het business as usual wordt? 

Blijf in uw kot?  Voor mij mag het nog even duren. Maar liever niet te lang. Want ik popel toch ook weer om aan de slag te gaan, dat is nu eenmaal de aard van het beestje. En als dat stoïcijns zijn even niet lukt, denk ik aan voetballegende Johan Cruijff. Elk nadeel heb se voordeel, zei hij, en zo is het maar net!

Hang in there allemaal, en stay safe!